Sala de prensa

A investigación iniciouse a finais de 2019 por mor dunha denuncia interposta pola Asociación Nacional de Establecementos Financeiros (ASNEF), na que se manifestaba que a través de determinadas páxinas web publicitábanse e ofrecían servizos de xestión dos dereitos de acceso, rectificación, cancelación e oposición (dereitos ARCO) nos diferentes ficheiros de solvencia patrimonial e de crédito que existen. Eses servizos eran ofrecidos de forma supostamente gratuíta a través desa web, pero en realidade, na mesma convidábase aos usuarios a iniciar un proceso que implicaba realizar varias chamadas a números de tarificación adicional de maneira inxustificada e fraudulenta, supondo un importante prexuízo económico para os usuarios que o iniciaban.

As compañías que xestionan os ficheiros de solvencia patrimonial e crédito dispoñen dun servizo gratuíto para que os usuarios poidan coñecer que datos obran en ASNEF e solicitar a rectificación ou cancelación dos mesmos. Con todo, o procedemento utilizado polos arrestados consistía en usar números de tarificación adicional para que os usuarios contacten coa súa empresa (lucrándose economicamente por iso). Posteriormente efectuaban o pedimento a través dos servizos gratuítos en nome da persoa que realizou a chamada ás numeracións de tarificación publicitadas na este páxina web.

Tras as xestións realizadas polos axentes, deuse coa empresa que se atopaba detrás da páxina web investigada, a cal utilizaba ademais as marcas rexistradas propiedade do denunciante (sen estar autorizado a facelo) para confeccionar as súas páxinas web e transmitir aos usuarios unha aparencia de credibilidade e legalidade. Así facía crer aos usuarios que realmente se atopan ante os verdadeiros propietarios dos ficheiros de solvencia patrimonial ou un interlocutor habilitado para realizar as xestións que necesitan.

Mantiñan ás vítimas ata 30 minutos ao teléfono

A empresa investigada actuaba unicamente como un suposto intermediario entre os ficheiros de solvencia patrimonial e de crédito e os usuarios, ocasionando aos mesmos un grave prexuízo económico por realizar, supostamente, unha xestión que ofrecen de forma gratuíta os propios ficheiros e para a que, ademais, non están habilitados.

Para maximizar os beneficios económicos obtidos pola empresa e o prexuízo das vítimas, os operadores que recibían as chamadas en nome da mercantil investigada mantiñan aos usuarios ao teléfono o máximo tempo posible, ata 30 minutos (que é o tempo máximo permitido por lei para as chamadas aos números de tarificación adicional), mediante múltiples silencios e a suposta realización de xestións que non tiñan outro obxectivo que alongar as chamadas de forma innecesaria para aumentar os ingresos.

Mesmo, no caso de porse en contacto coa páxina web denunciada para solicitar información sobre os ficheiros de morosidade sen estar incluído en ningún deles, os investigados sempre respondían, por defecto, que o usuario podería estar incluído polo menos en dous deles, indicando que se debía chamar ao número de tarificación adicional para continuar o proceso, e informando de que o mesmo é gratuíto e subvencionado, e que a duración media da chamada era de 5 minutos. Con todo, nunca era posible terminar o proceso de consulta nunha soa chamada, aínda que o usuario non estivese incluído nos ficheiros de morosidade, obrigándolle por tanto a realizar varias chamadas sen recibir ningunha contraprestación e cun gran prexuízo económico.

Para darse a coñecer e aumentar o número de posibles vítimas, a compañía realizaba unha campaña para situar as súas páxinas web nos primeiros lugares dos buscadores, de tal maneira que cando un usuario realizase unha procura en Internet para buscar información relativa aos ficheiros de morosidade, en lugar de que os primeiros resultados fosen os das páxinas lexítimas fosen os da compañía denunciada.

Os ingresos obtidos desde ano 2019 superan os 700.000 euros

No transcurso da investigación, detectouse que os investigados crearon unha nova empresa na que ademais puxeron a unha terceira persoa como administradora. Ademais, cambiaron a páxina web utilizada para captar ás vítimas. Todos estes mecanismos son habituais cando se investigan estas modalidades delituosas, xa que utilizar empresas pantalla ou homes de palla son medidas de seguridade habituais que utilizan os delincuentes para evitar ser localizados e subtraerse da acción da xustiza.

Con todo, as xestións de investigación realizadas e o seguimento dos pagos para ver quen eran os auténticos beneficiarios dos ingresos que se obtiñan a través dos números de tarificación adicional permitiron pescudar que os auténticos responsables dos delitos investigados eran dous irmáns. A través  da análise da información bancaria que se realizou tamén se obtivo unha estimación do beneficio ilícito que obtiveran os investigados a través das páxinas web que explotaban os números de tarificación adicional, resultando que os ingresos obtidos desde ano 2019 superaban os 700.000 euros.

Nos rexistros acháronse os guións que utilizaban os teleoperadores para manter ás vítimas o maior tempo posible

Unha vez que concluíron as xestións de investigación procedeuse ao rexistro nos domicilios dos investigados, así como da sede social das empresas.  No transcurso da entrada e rexistro realizada na sede social das empresas investigadas, onde se atopaba montado un pequeno call center, interviñéronse numerosos dispositivos electrónicos con documentación relativa á facturación e aos clientes da empresa e documentación física, entre a que se atopa os guións que utilizaban os teleoperadores para manter ás vítimas o maior tempo posible ao teléfono. Así mesmo, obtivéronse evidencias de que se atendían ás vítimas desde Colombia e que desde España unicamente conectábanse as chamadas. Tras a realización do rexistro, os call center localizados foron desmontados, de tal forma que os investigados non puidesen  continuar coa súa actividade delituosa. Finalizados os rexistros, tamén se tomou declaración en calidade de investigada á traballadora que tiñan os investigados no call center de Madrid.

Durante a materialización dos rexistros, os dous principais investigados atopábanse no seu país de orixe, Colombia, polo que ambos foron detidos cando regresaron a España. Continúanse as xestións para localizar o centro situado en Colombia desde onde os teleoperadores atendían e mantiñan ao teléfono ás vítimas para cometer a fraude.