Sala de prensa

As investigacións comezaron en febreiro de 2020, tras recibir varias escritos/denuncias da Tesouraría Xeral da Seguridade Social nos que se requiría a actuación policial ante as diversas actuacións irregulares presuntamente levadas a cabo polos administradores de distintas mercantís co fin de eludir as súas obrigas de pago coa Seguridade Social. Estas empresas atopábanse situadas nos partidos xudiciais de Málaga, Estepona e Fuengirola.

Os empresarios das sociedades investigadas non aboaban os seus propios seguros sociais nin os dos seus traballadores, incrementando así a marxe de beneficio na actividade mercantil e o consecuente prexuízo á Tesouraría Xeral da Seguridade Social.

Na análise patrimonial das empresas e os seus administradores, comprobouse que en todos os casos pretendíase eludir o pago da débeda e frustrar as lexítimas aspiracións de cobro da Tesouraría, creando sucesións empresariais opacas e empresas pantalla que ocultaban os beneficios e os bens das sociedades investigadas.

Os axentes puideron determinar a participación delituosa de 14 persoas físicas, sendo principalmente os administradores de feito das empresas, os seus homes de palla ou persoas interpostas, traballadores que figuraban en conivencia, así como familiares dos primeiros, séndolles imputados os delitos contra a Seguridade Social (fraude de cotizacións) e frustración da execución. 

Negocio familiar ao descuberto 

Os investigadores detectaron a creación dun grupo de doce empresas dedicado maiormente á explotación de negocios de hostalaría e, en menor medida, á explotación de tendas de venda de roupa polo miúdo. A primeira das mercantís levaba a explotación dun restaurante na zona centro de Málaga. Unha vez xubilado o administrador fixéronse cargo os seus dous fillos, os cales ampliaron o número de establecementos -locais de tapas, restaurantes, churrerías e venda de roupa- mediante a creación de empresas que se sucedían unhas con outras ao xerar todas elas débeda á Tesouraría Xeral da Seguridade Social, ademais de dificultar a identificación do responsable das empresas.

Entre as mercantís que formaban o grupo empresarial, producíronse continuos transvasamentos de traballadores, chegando a figurar algúns empregados de alta ata en seis códigos de conta de cotización das sociedades relacionadas, ás veces de forma simultánea ou pasando dunhas a outras sen solución de continuidade. Isto, xunto coa dificultade de determinar a identidade do responsable de cada unha delas e as distintas manobras para eludir os pagos obrigados, fai inalcanzables as actuacións executivas da Tesouraría Xeral da Seguridade Social, chegando a acumular unha débeda total de máis de 1.224.000 euros.

Investimento inmobiliario de altura  

Noutra das actuacións pescudouse que os investigados crearían un grupo de sete empresas dedicado á hostalaría e ao sector inmobiliario, sendo tres delas patrimoniais. Todas eran dirixidas e xestionadas por unha mesma persoa, realizando ademais multitude de hipotecas inmobiliarias en garantía de préstamos, créditos ou recoñecementos de débeda, ampliacións de capital con subscrición e achega de bens a sociedades en constitución e compravenda de inmobles.

As empresas xeraron importantes débedas coa Tesouraría Xeral da Seguridade Social e tramitóuselles expedientes administrativos de constrinximento. Pero non levou a cabo o abono da débeda, senón máis ben todo o contrario por parte do administrador, o cal realizou compravenda de inmobles obtendo ganancias patrimoniais e podendo cometer con iso varios delitos de frustración da execución, xa que os bens non figuraban rexistrados ao seu nome senón a nome dos anteriores propietarios que, mediante contrato privado de compravenda, permitía a residencia aos propietarios rexistrados e mesmo seguir vivindo no inmoble ata o seu falecemento. Tamén se apreciaron irregularidades cometidas por leste mesmo administrador o cal, sendo coñecedor da poxa de vivendas, pagaba a débeda da comunidade de propietarios, presentaba documentación na que, mediante ampliacións de capital con subscrición achegando bens inmobles e mediante actas de inmatriculación de predios, conseguía facerse con pisos, alugándoos e esperando a que no prazo que a Administración consideraba admitido a trámite a inmatriculación de predios, se ninguén se opuña, inscribía ao seu nome ditas predios.

As distintas manobras para eludir os pagos obrigados orixinaban un prexuízo económico á Tesouraría Xeral da Seguridade Social de máis de 1.703.000 euros.